Σε ευχαριστούμε Λάζαρε αλλά ΑΝΤΙΟ

Η σεζόν τελείωσε επεισοδιακά όπως ακριβώς εξελίχθηκε καθ΄ όλη τη διάρκεια με τους δύο Δικεφάλους να μοιράζονται τους τίτλους. Η ΑΕΚ στέφθηκε πανάξια πρωταθλήτρια για το 2018 και ο ΠΑΟΚ ήταν ο απόλυτος κυρίαρχος στο τελικό του κυπέλλου το περασμένο Σάββατο και δίκαια κατέκτησε το τρόπαιο για δεύτερη σερί χρονιά.

Το ίδιο επεισοδιακά δείχνει να ξεκινάει και η επόμενη περίοδος, όχι όσον αφορά το καθαρά αγωνιστικό κομμάτι αλλά τα μεταγραφικά με τον Λάζαρο Χριστοδουλόπουλο, τον MVP του πρωταθλήματος, να βρίσκεται και πάλι στο προσκήνιο όχι για τα κατορθώματα του εντός των τεσσάρων γραμμών του γηπέδου αλλά για τη μετακίνησή του στον Ολυμπιακό. Κι αμέσως ο κόσμος της ΑΕΚ ξεσπάθωσε απέναντι στον ίδιο τον παίκτη και τον Δημήτρη Μελισσανίδη. Δεν είναι έτσι όμως τα πράγματα. Ο κάθε παίκτης είναι επαγγελματίας κι έχει δικαίωμα να πράξει αυτό που θεωρεί καλύτερο για εκείνον είτε αγωνιστικά είτε οικονομικά. Ο Λάζαρος μπορεί να θεωρούσε πως αξίζει περισσότερα χρήματα από όσα του έδινε η ΑΕΚ και γι' αυτό να θέλησε να αναζητήσει αλλού το νέο σταθμό της καριέρας του που να καλύπτει τα δικά του θέλω. Όπως και είναι δικαίωμα της κάθε ομάδας, στη προκειμένη περίπτωση της ΑΕΚ, να μη θέλει να δώσει στο ποδοσφαιριστή 500.000€ για παράδειγμα. Μην ξεχνάτε πως και οι ομάδες εταιρίες είναι και λειτουργούν με ένα συγκεκριμένο πλάνο αλλά και οι ποδοσφαιριστές λειτουργούν σα μικρές εταιρίες έχοντας από πίσω τους άλλους ανθρώπους, μάνατζερ, να τους καθοδηγούν. Με αυτό το πλάνο πορεύεται η ΑΕΚ από τη πρώτη μέρα της επιστροφής της και αυτό το πλάνο την έχει οδηγήσει σε ένα κύπελλο, ένα πρωτάθλημα, δύο χαμένους τελικούς, στους 32 του Europa League και να χτίζει και το καινούριο της γήπεδο στη Νέα Φιλαδέλφεια.

Αν παραμείνει προσκολλημένη για πολύ καιρό στην υπόθεση Λάζαρος είναι δεδομένο ότι η νέα σεζόν θα είναι ήδη αποτυχημένη πριν καλά καλά ξεκινήσει. Παίκτες έρχονται κι φεύγουν και το μόνο σίγουρο είναι ότι οι κιτρινόμαυροι θα βρουν τον αντικαταστάτη του Λάζαρου. Σίγουρα θα ήταν προτιμότερο να μείνει και η ΑΕΚ να πήγαινε για ένα εξτρέμ ακόμα, τώρα αναγκαστικά θα κινηθεί για ένα+1, δηλαδή δύο. Αυτό που ενοχλεί όμως είναι το παρασκήνιο γύρω από τη μεταγραφή. Ο Λάζαρος δήλωνε στις 24/9 ότι είναι διατεθειμένος αν η ομάδα τον θέλει να υπογράψει συμβόλαιο σε 10 δευτερόλεπτα και μέσα σε λίγο χρονικό διάστημα τα πάντα άλλαξαν. Το διαζύγιό του με την ΑΕΚ ήταν λίγο πολύ αναμενόμενο κι όποιος δεν το έβλεπε απλά εθελοτυφλούσε. Δεν είναι δυνατόν και οι δύο πλευρές να ήθελαν τόσο πολύ το deal και αυτό να καθυστερούσε τη στιγμή μάλιστα που οι φήμες περί μετακίνησής του στον Ολυμπιακό ολοένα και φούντωναν.

Ο Λάζαρος φαίνεται πως επιθυμούσε να μη συνεχίσει τη καριέρα του στην ΑΕΚ και να μετακινηθεί στην ομάδα του λιμανιού. Κάτι που τώρα ξαναφέρνω στο νου μου ενώ και τότε μου είχε κάνει εντύπωση είναι ο τρόπος που πανηγύρισε το τέρμα του απέναντι στους ερυθρόλευκους στη ρεβάνς των προημιτελικών του κυπέλλου. Ένα τέρμα που μάλιστα έδινε τη πρόκριση στην ΑΕΚ. Σκοράρει με το κεφάλι και δεν πανηγυρίζει καθόλου και σπεύδουν οι συμπαίκτες του να τον συγχαρούν. Αρκετά χλιαροί πανηγυρισμοί για ένα γκολ που σε εκείνο το σημείο έδινε τη πρόκριση στην ομάδα σου απέναντι στον μεγάλο της αντίπαλο. Μπορεί και να μη σημαίνει τίποτα κι απλώς έτσι να του βγήκε να πανηγυρίσει. Ενδέχεται να σημαίνει όμως και πολλά και από τότε να ψηνόταν η μετακίνησή του στο αντίπαλο στρατόπεδο.

Φυσικά κανείς όμως δεν πρέπει να διαγράψει όλα όσα πρόσφερε και να τον καταριέται όπου σταθεί και όπου βρεθεί. Ο Λάζαρος ήταν κομβικός για τη φετινή πορεία της ΑΕΚ σε Ελλάδα και Ευρώπη και συνέβαλε τα μέγιστα όπως και οι συμπαίκτες του στο να ανέβει μετά από 24 χρόνια και πάλι στη κορυφή. Αυτό που πειράζει είναι ο τρόπος που έφυγε καθώς δε μιλάμε για ένα βελούδινο διαζύγιο και δη η αποκάλυψη ότι παραμονές του τελικού έστειλε εξώδικο δείχνοντας μεγάλη ασέβεια απέναντι και στους ίδιους τους συμπαίκτες του και στον κόσμο της ΑΕΚ που τον αγκάλιασε. Ένα κόσμο που εισέπραξε τεράστια αγάπη δίχως ποτέ να πουλήσει οπαδιλίκι και ΑΕΚοφροσύνη. Κάτι που αποδεικνύει ότι τίμησε δεόντος τη φανέλα που φόρεσε μέχρι να φτάσουμε στο σημείο να μη μπορεί να κρατηθεί έστω μέχρι τη Δευτέρα για να φορέσει αυτή του Ολυμπιακού. Γι’ αυτό το λόγο κι επειδή έχω μάθει στη ζωή μου να αναγνωρίζω τα πράγματα, σε ευχαριστούμε Λάζαρε για όλες τις όμορφες στιγμές που μας χάρισες, που βοήθησες να κατακτήσουμε μετά από τόσα χρόνια το πρωτάθλημα αλλά ΑΝΤΙΟ και από εδώ και πέρα, για ευνόητους λόγους, μόνο αποτυχίες με τη καινούρια σου ομάδα. Το μόνο σίγουρο είναι ότι θα μας λείψει πολύ η Στέλλα.   

Μπάμπης Κοτρίδης