Απόψε η Λισαβόνα γιορτάζει όχι εξαιτίας ενός τελικού σε διεθνές επίπεδο αλλά λόγω ενός τελικού σε επίπεδο συλλόγων. Για τελευταία φορά φέτος το σεντόνι του Champions League θα ανοίξει διάπλατα στον αγωνιστικό χώρο του Ντα Λουζ για την τελευταία παράσταση στην κορυφαία διασυλλογική διοργάνωση με πρωταγωνιστές την Ρεάλ Μαδρίτης και τηνΑτλέτικο Μαδρίτης. Με τον ισπανικό εμφύλιο λοιπόν θα πέσει η αυλαία της φετινής διοργάνωσης και ο στόχος είναι ένας και για τις δύο ομάδες, η κούπα με τα μεγάλα "αυτιά".
Ένας τελικός του Champions League είναι πάντα κάτι το ξεχωριστό και όλοι τον αναμένουν μεγάλη αγωνία και δέος. Ωστόσο, ο φετινός τελικός είναι λίγο διαφορετικός από τους προηγουμένους. Για πρώτη φορά στην 59η ιστορία του θεσμού αναμετρώνται στον τελικό δύο ομάδες όχι μόνο από την ίδια χώρα αλλά και από πόλη. Άλλες τέσσερις φορές το ζευγάρι της τελικής αναμέτρησης ήταν υπόθεση για μια χώρα αλλά φέτος είναι υπόθεση όχι μόνο για μια χώρα αλλά και για μια πόλη. Μάλιστα, αξιοσημείωτο είναι ότι διεξάγεται και σε χώρα της ιβηρικής χερσονήσου. Οι τέσσερις εμφύλιες μάχες που προηγήθηκαν ήταν οι ακόλουθες:
2000 Ρεάλ Μαδρίτης-Βαλένθια 3-0
2003 Μίλαν-Γιουβέντους 0-0 3-2 στα πέναλτι
2008 Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ-Τσέλσι 1-1 6-5 στα πέναλτι
2013 Μπάγερν Μονάχου-Ντορτμουντ 2-1
Οι δύο ομάδες βρίσκονται με το σπαθί τους στον τελικό και μόνο δίκαιη μπορεί να θεωρείται πορεία τους. Ο Κάρλο Αντσελότι διαδεχόμενος τον Ζοζέ Μουρίνιο δημιούργησε ένα πολύ καλό και δομημένο σύνολο όπου κατάφερε και χώρεσε στην ενδεκάδα όλους τους μεγάλους αστέρες της "Βασίλισσας". Έχοντας ως κύριο συστατικό στοιχείο την ταχύτητα κυρίως στα δύο άκρα της επίθεσης όπου δεσπόζουν οι Κριστιάνο Ρονάλντο και Μπέιλ, κινητήριο μοχλό του παιχνιδιού τον Μόντριτς και στυλοβάτη της άμυνας τον Πέπε δεν δυσκολεύτηκε να καταλάβει την πρώτη θέση στον όμιλο και να πάρει το εισιτήριο για τους "16". Η εξαιρετική πορεία των "Μερένγκες" στους ομίλους συνεχίστηκε με ακόμη πιο εμφατικό τρόπο στη knock-out φάση. Από το πρώτο κιόλας παιχνίδι οι μαδριλένοι έδειξαν τις διαθέσεις και με το 6-1 επί της Σάλκε στη Γερμανία έστειλαν το μήνυμά τους. Ο επαναληπτικός λοιπόν μετά από αυτό το ματς ήταν τυπική διαδικασία και η Ρεάλ Μαδρίτης έπειτα από την επικράτησή της και στον δεύτερο αγώνα με 3-1 πήρε την πρόκριση για τα προημιτελικά.
Στα προημιτελικά η κλήρωση την έφερε αντιμέτωπη και πάλι με γερμανική ομάδα. Αυτή τη φορά ήταν ο Μπορούσια Ντόρτμουντ από την οποία Ντόρτμουντ ήθελε να πάρει εκδίκηση και για τον περσινό της αποκλεισμό στα ημιτελικά της διοργάνωαης. Η παρέα του Κριστιάνο Ρονάλντο μετά το 3-0 του πρώτου αγώνα στο "Σαντιάγκο Μπερναμπέου" φαινόταν πως δεν θα είχε πρόβλημα να προκριθεί στα ημιτελικά. Όμως, η ομάδα του Γιούργκεν Κλοπ είχε διαφορετική άποψη και έβαλε δύσκολα στη "Βασίλισσα". Οι Γερμανοί κατάφεραν στον επαναληπτικό στο 37' να προηγούνται με 2-0 και μπήκαν για τα καλά στο παιχνίδι της πρόκρισης αγχώνοντας παράλληλα και τον Ρονάλντο που βρισκόταν στον πάγκο. Μάλιστα λίγο έλειψαν να ισοφαρίσουν και το σκορ του πρώτου αγώνα καθώς ο Μιχιταριάν στο 60' έχασε μεγάλη ευκαιρία να κάνει το 3-0. Το 2-0 λοιπόν παρέμεινε μέχρι το τέλος κι έτσι Ρεάλ Μαδρίτης προκρίθηκε στα ημιτελικά. Αυτή ήταν και η μοναδική φορά που οι "Μερένγκες" κινδύνεψαν καθώς ούτε στα ημιτελικά η κάτοχος του τροπαίου Μπάγερν Μονάχου κατάφερε να τη σταματήσει. Στον πρώτο αγώνα στην έδρα της η Ρεάλ Μαδρίτης όχι μόνο επικράτησε της πρωταθλήτριας κόσμου αλλά έδειξε πως μπορεί να παίξει και πολύ καλή άμυνα αν χρειαστεί. Ο Κάρλο Αντελότι παρέταξε την ομάδα του έχοντας ως κύριο στόχο να κλείσει τους χώρους και να χτυπήσει στις αντεπιθέσεις με την μεγάλη ταχύτητα που διαθέτουν οι παίκτες του. Σε μία από αυτές λοιπόν ο Καρίμ Μπενζεμά σκόραρε και πήγε στη Γερμανία έχοντας ένα ελαφρύ προβάδισμα για την πρόκριση στον τελικό η οποία πρόκριση ήρθε με πανηγυρικό τρόπο έπειτα από το ταπεινωτικό για του Βαυαρούς 4-0.
Τα παραπάνω λοιπόν λένε την αλήθεια και τον λόγο για τον οποίο βρίσκεται η Ρεάλ Μαδρίτης στη Λισαβόνα.Παίζοντας σχεδόν σε όλη της την πορεία εξαιρετικό ποδόσφαιρο κι έχοντας συνολικό σκορ στη διοργάνωση 10 νίκες, μία ισοπαλία (Γιουβέντους-Ρεάλ Μαδρίτης 2-2) και μία ήττα από την Ντόρτμουντ απέδειξε πως δεν χωρούν αμφιβολίες και δίκαια είναι η μία ομάδα του τελικού.
Η άλλη ομάδα τώρα η Ατλέτικο Μαδρίτης είναι η μοναδική αήττητη ομάδα στη διοργάνωση μετρώντας 9 νίκες και 3 ισοπαλίες, μία στους ομίλους και δύο στα knock-out παιχνίδια. Η ομάδα του Ντιέγκο Σιμεόνε πέρασε όπως και η αντίπαλος της δίχως προβλήματα από τους ομίλους και έδειξε τα πρώτα ψήγματα της δύναμης της και στο Champions League καθώς και η πορεία της στο πρωτάθλημα ήταν αρκετά καλή στο διάστημα που αγωνιζόταν στους ομίλους. Η συνέχεια ήταν κι εκείνη εξίσου καλή χωρίς βέβαια να προκαλεί μεγάλο βρόντο με τα αποτελέσματά της από άποψη έκτασης αλλά με τον τρόπο παιχνιδιού της. Η σταθερότητά της σε όλη τη διάρκεια της σεζόν και οι παίκτες κλειδιά όπως ο πρώτος σκόρερ της και αμφίβολος σήμερα Ντιέγκο Κόστα, ο άξιος συμπαραστάτης στο επιθετικό κομμάτι και επίσης ερωτηματικό Αρντά Τουράν, ο ιδιάτερα κινητικός Αντριάν Λόπεζ και φυσικά ο Κουρτουά έστελναν συνεχώς μηνύματα προς κάθε κατεύθυνση τα οποία ήχησαν με την πρόκριση στον τελικό αλλά και την κατάκτηση του 10ου πρωταθλήματος στη ιστορία της.
Η πρόκριση επί τις 7 φορές πρωταθλήτριας Ευρώπης Μίλαν ήταν μόνο η αρχή. Επικρατώντας των Ιταλών και στα δύο παιχνίδια με 1-0 στο "Σαν Σίρο" και 4-1 στο "Βιθέντε Καλντερόν" πήραν την πρόκριση για τα προημιτελικά εκεί όπου βρήκαν απέναντί τους την Μπαρτσελόνα η οποία δεν κατόρθωσε να τους νικήσει σε καμία από τις 6 φορές που αναμετρήθηκαν συνολικά φέτος. Το 1-1 στο "Καμπ Νου" τους έδινε ένα ελαφρύ προβάδισμα για την πρόκριση το οποίο δεν ήταν διατεθειμένοι να το απωλέσουν, γεγονός που φάνηκε από τα πρώτα λεπτά στον επαναληπτικό καθώς στο πρώτο 20λεπτο η Ατλέτικο Μαδρίτης είχε 1 γκολ και 3 δοκάρια. Αυτή τους την ατυχία πάντως δεν την πλήρωσαν αφού επικράτησαν τελικώς με 1-0 και πήραν το εισιτήριο για τους "4".
Στα ημιτελικά σειρά ήταν του Ζοζέ Μουρίνιο να υποκλιθεί στους "Ροχιμπλανκός". Η Τσέλσι παρά το γεγονός ότι πήρε τη λευκή ισοπαλία στην Ισπανία παίζοντας άμυνα "πούλμαν" στην οποίά ειδικεύεται ο Μουρίνιο και παρά το ότι προηγήθηκε με 1-0 στο "Σταμφορντ Μπριτζ" υπέκυψε στην αρμάδα του Ντιέγκο Σιμεόνε η οποία γύρισε το παιχνίδι και πήρε πανηγυρικά την πρόκριση για τον τελικό κερδίζοντας με 3-1.
Οι δύο αποψινοί μονομάχοι λοιπόν απέδειξαν σε όλη τη διάρκεια της διοργάνωσης πως δίκαια θα παλέψουν για το τρόπαιο του Champions League, ωστόσο ποιος είναι εκείνος που έχει το πάνω χέρι;
Σε έναν τελικό συνηθίζεται να λέγεται πως φαβορί δεν υπάρχουν και πως οι πιθανότητες για κάθε ομάδα είναι 50%-50%. Αυτήν την άποψη συνήθως δεν την ασπαζόμουν. Πάντα έδινα έστω και ένα μικρό προβάδισμα σε κάποια ομάδα. Για τον αποψινό τελικό όμως είμαι πολύ μπερδεμένος. Από τη μια πλευρά, πιστεύω πως η Ρεάλ Μαδρίτης είναι το φαβορί με τις εκπληκτικές πτέρυγες που διαθέτει, την εμπειρία από τέτοια παιχνίδια αλλά και τη δίψα που έχει για το 10ο Champions League το οποίο εφόσον έρθει θα τη χρίσει αυτόματα ως την πρώτη και μοναδική ομάδα που φτάνει σε διψήφιο αριθμό κατακτήσεων. Σε αυτό το ελαφρύ ποντάρισμα υπέρ της "Βασίλισσας" συγκαταλέγεται και το γεγονός ότι ίσως η Ατλέτικο Μαδρίτης παραταχθεί δίχως τους Ντιέγκο Κόστα και Αρντά Τουράν. Από την άλλη μεριά, όμως, αυτή η σταθερότητα των "Ροχιμπλάνκος" και η πορεία τους σε όλη τη διάρκεια της σεζόν αλλά και το γεγονός ότι απέδειξαν ότι μπορούν να τα καταφέρουν σε κρίσιμα παιχνίδια όπως αυτό της προηγούμενης εβδομάδας στον τελικό του πρωταθλήματος χωρίς τα πρώτα τους βιολιά και το ότι δεν έχουν ηττηθεί φέτος από την Ρεάλ Μαδρίτης με κάνει να το ξανασκέφτομαι και εν τέλει να μοιράζω τις πιθανότητες.
Για ένα όμως μπορούμε να είμαστε σίγουροι, ότι θα παρακολουθήσουμε έναν πολύ καλό αγώνα.
Μπάμπης Κοτρίδης
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου